Myrthe of Mirte, Myrthus communis, is een tot 5 meter hoge, groenblijvende struik met geurige witte bloemen en scherp gepunte bladeren. De naam Mirte stamt af van het Griekse Mirtos, struikje der liefde. Deze aromatische struik komt oorspronkelijk uit het Midden-Oosten en is nu in het wild langs de dorre berghellingen van de meeste Middellandse-Zeelanden te vinden. Hij verspreidt een geur die veel op die van de Jeneverbes lijkt.
Het hout is hard en laat zich gemakkelijk bewerken. Het wordt gebruikt voor het maken van meubels, draaiwerk en beeldsnijwerk. Uit de stralend witte bloemetjes ontstaan in de herfst blauwzwarte vruchten. In Italië en Griekenland wordt uit deze vruchten een siroop gemaakt die bij hoesten en verkoudheid aan kinderen gegeven wordt.
Mirte werd al in de oudheid gecultiveerd en in vroege tijden was het een symbool van vruchtbaarheid, liefde en het huwelijk. Bij feestelijke gelegenheden werden Mirtetakken verbrand en kregen bruiden een krans van Mirtebladeren.
Bij de Grieken en Romeinen was Mirte gewijd aan de godinnen der liefde, Aphrodite en Venus. De tempels van Venus waren omringd met Mirtestruiken. Dioscorides behandelde long- en blaasinfecties met extracten uit Mirtebladeren.
Ook de Joden waren verzot op Mirte, zij noemden hun geliefde koningin Esther dan ook Hadassa, afgeleid van hadas, de hebreeuwse naam voor Mirte. Takken van de variant Myrthus trifoliata dienen de Israëlieten als versiering bij hun Loofhuttenfeest.
Vroeger werden in het Midden-Oosten baby`s met gemalen Mirtebladeren bepoederd. In sommige streken rond de Middellandse Zee verpakt men lamsvlees, varkensvlees en gevogelte vlak voor het opdienen in Mirtebladeren. Schaapsherders roosteren hun vlees meestal op Mirtetakken.
Mirte behoort tot de Myrtaceae, een plantenfamilie met ca. 100 geslachten en 3.000 soorten. Het geslacht Eucalyptus met ruim 600 soorten uit Australië en Tasmanië is één van de belangrijkste geslachten uit deze familie.
In de volksgeneeskunde wordt de slijmoplossende en antiseptische werking van Mirte-olie benut bij de behandeling van chronische aandoeningen van de luchtwegen Ook wordt een thee uit bessen en bladeren toegepast bij luchtwegproblemen.
De essentiële olie wordt gewonnen door stoomdistillatie van de bladeren en twijgen. 1.000 kilo vers plantenmateriaal levert 1 kilo olie.
De gelige vloeistof heeft een fijne aromatische frisse kamferachtige geur die enigzins aan eucalyptus en niaouli doet denken. In de zuidelijke landen wordt de olie als eau d'Ange, engelswater, zeer gewaardeerd.
In de oudheid werd de aromatische olie ook als parfum gebruikt, heden vooral als geurstof in reukwaters of als smaakstof in sauzen. Op Corsica en Sardinië wordt door maceratie in alcohol een aromatische likeur geproduceerd. Mirto Bianco uit de bladeren en Mirto Rosso uit de bessen.
